伊州歌(清风明月苦相思)

伊州歌(清风明月苦相思)原文：

任乾坤浩荡沙鸥，酤酒寻鱼，赤壁矶头。铁笛横吹，穿云裂石，草木炎州。
“明月松间照，清泉石上流。”天色已暝，却有皓月当空；群芳已谢，却有青松如盖。山泉清冽，淙淙流泻于山石之上，有如一条洁白无瑕的素练，在月光下闪闪发光，多么幽清明净的自然美啊！王维的《济上四贤咏》曾经赞叹两位贤士的高尚情操，谓其"息阴无恶木，饮水必清源”。诗人自己也是这种心志高洁的人，他曾说:”宁息野树林，宁饮涧水流，不用坐梁肉，崎岖见王侯。”（《献始兴公》）这月下青松和石上清泉，不正是他所追求的理想境界吗？这两句写景如画，随意洒脱，毫不着力。像这样又动人又自然的写景，达到了艺术上炉火纯青的地步，非一般人所能学到。　“竹喧归浣女，莲动下渔舟。”竹林里传来了一阵阵的歌声笑语，那是一些天真无邪的姑娘们洗罢衣服笑逐着归来了；亭亭玉立的荷叶纷纷向两旁披分，掀翻了无数珍珠般晶莹的水珠，那是顺流而下的渔舟划破了荷塘月色的宁静。在这青松明月之下，在这翠竹青莲之中，生活着这样一群无忧无虑、勤劳善良的人们。这纯洁美好的生活图景，反映了诗人过安静纯朴生活的理想，同时也从反面衬托出他对污浊官场的厌恶。这两句写的很有技巧，而用笔不露痕迹，使人不觉其巧。诗人先写"竹喧""莲动"，因为浣女隐在竹林之中，渔舟被莲叶遮蔽，起初未见，等到听到竹林喧声，看到莲叶纷披，才发现浣女、莲舟。这样写更富有真情实感，更富有诗意。(...)
上片写宴会所遇舞妓的美姿，下片写对她的恋情，开头两句，写出这个姑娘不同寻常：她并不浓妆艳抹，刻意修饰，只是松松地换成了一个云髻，薄薄地搽了点铅粉。次两句写出她的舞姿：青烟翠雾般的罗衣，笼罩着她的轻盈的体态，象柳絮游丝那样和柔纤丽而飘忽无定。下阕的头两句陡然转到对这个姑娘的情上来：“相见争如不见，有情何似无情”，上句谓见后反惹相思，不如当时不见；下句谓人还是无情的好，无情即不会为情而痛苦。以理语反衬出这位姑娘色艺之可爱，惹人情思。最后两(...)
我所思念的美人在泰山。想追随（我）所思念的人，但泰山支脉艰险（阻止我不得亲近美人）。侧身向东望眼泪沾湿了我的衣襟。美人送给我金错刀，（我）以什么来报答呢？（我有）琼英美玉。但是道路悠远使我徘徊不安。为何（我）总是不能绝念，总是心意烦乱呢？ 我所思念的美人在桂林，想追随（我）所思念的人，但湘水深不可测（阻止我到不了桂林）。侧身向南望眼泪沾湿了我的衣襟。美人送给我琴琅玕（我）以什么来(...)
前两句以一青二白，突出了梨花的特点。它不妖艳，也不轻狂的神态，又在第三句“一株雪”里再次赋予梨花以神韵，并把咏梨花与自咏结合了起来。其实，这“一株雪”正是诗人自己的化身。因为苏轼一生正道直行，清廉洁白(...)
金昊行秋，季商回律，天气佳处。瑞应皇家，祥开圣旦，宝历绵基祚。瑶池人祝，钧天乐奏，湛露宴均寰宇，万花覆、千官尽醉，盛事顿超今古。
仙翁不改青青眼，一醉迟留。妙墨银钩。题作人间第一流。

伊州歌(清风明月苦相思)拼音解读：

rèn qián kūn hào dàng shā ōu ，gū jiǔ xún yú ，chì bì jī tóu 。tiě dí héng chuī ，chuān yún liè shí ，cǎo mù yán zhōu 。
“míng yuè sōng jiān zhào ，qīng quán shí shàng liú 。”tiān sè yǐ míng ，què yǒu hào yuè dāng kōng ；qún fāng yǐ xiè ，què yǒu qīng sōng rú gài 。shān quán qīng liè ，cóng cóng liú xiè yú shān shí zhī shàng ，yǒu rú yī tiáo jié bái wú xiá de sù liàn ，zài yuè guāng xià shǎn shǎn fā guāng ，duō me yōu qīng míng jìng de zì rán měi ā ！wáng wéi de 《jì shàng sì xián yǒng 》céng jīng zàn tàn liǎng wèi xián shì de gāo shàng qíng cāo ，wèi qí "xī yīn wú è mù ，yǐn shuǐ bì qīng yuán ”。shī rén zì jǐ yě shì zhè zhǒng xīn zhì gāo jié de rén ，tā céng shuō :”níng xī yě shù lín ，níng yǐn jiàn shuǐ liú ，bú yòng zuò liáng ròu ，qí qū jiàn wáng hóu 。”（《xiàn shǐ xìng gōng 》）zhè yuè xià qīng sōng hé shí shàng qīng quán ，bú zhèng shì tā suǒ zhuī qiú de lǐ xiǎng jìng jiè ma ？zhè liǎng jù xiě jǐng rú huà ，suí yì sǎ tuō ，háo bú zhe lì 。xiàng zhè yàng yòu dòng rén yòu zì rán de xiě jǐng ，dá dào le yì shù shàng lú huǒ chún qīng de dì bù ，fēi yī bān rén suǒ néng xué dào 。　“zhú xuān guī huàn nǚ ，lián dòng xià yú zhōu 。”zhú lín lǐ chuán lái le yī zhèn zhèn de gē shēng xiào yǔ ，nà shì yī xiē tiān zhēn wú xié de gū niáng men xǐ bà yī fú xiào zhú zhe guī lái le ；tíng tíng yù lì de hé yè fēn fēn xiàng liǎng páng pī fèn ，xiān fān le wú shù zhēn zhū bān jīng yíng de shuǐ zhū ，nà shì shùn liú ér xià de yú zhōu huá pò le hé táng yuè sè de níng jìng 。zài zhè qīng sōng míng yuè zhī xià ，zài zhè cuì zhú qīng lián zhī zhōng ，shēng huó zhe zhè yàng yī qún wú yōu wú lǜ 、qín láo shàn liáng de rén men 。zhè chún jié měi hǎo de shēng huó tú jǐng ，fǎn yìng le shī rén guò ān jìng chún pǔ shēng huó de lǐ xiǎng ，tóng shí yě cóng fǎn miàn chèn tuō chū tā duì wū zhuó guān chǎng de yàn è 。zhè liǎng jù xiě de hěn yǒu jì qiǎo ，ér yòng bǐ bú lù hén jì ，shǐ rén bú jiào qí qiǎo 。shī rén xiān xiě "zhú xuān ""lián dòng "，yīn wéi huàn nǚ yǐn zài zhú lín zhī zhōng ，yú zhōu bèi lián yè zhē bì ，qǐ chū wèi jiàn ，děng dào tīng dào zhú lín xuān shēng ，kàn dào lián yè fēn pī ，cái fā xiàn huàn nǚ 、lián zhōu 。zhè yàng xiě gèng fù yǒu zhēn qíng shí gǎn ，gèng fù yǒu shī yì 。(...)
shàng piàn xiě yàn huì suǒ yù wǔ jì de měi zī ，xià piàn xiě duì tā de liàn qíng ，kāi tóu liǎng jù ，xiě chū zhè gè gū niáng bú tóng xún cháng ：tā bìng bú nóng zhuāng yàn mò ，kè yì xiū shì ，zhī shì sōng sōng dì huàn chéng le yī gè yún jì ，báo báo dì chá le diǎn qiān fěn 。cì liǎng jù xiě chū tā de wǔ zī ：qīng yān cuì wù bān de luó yī ，lóng zhào zhe tā de qīng yíng de tǐ tài ，xiàng liǔ xù yóu sī nà yàng hé róu xiān lì ér piāo hū wú dìng 。xià què de tóu liǎng jù dǒu rán zhuǎn dào duì zhè gè gū niáng de qíng shàng lái ：“xiàng jiàn zhēng rú bú jiàn ，yǒu qíng hé sì wú qíng ”，shàng jù wèi jiàn hòu fǎn rě xiàng sī ，bú rú dāng shí bú jiàn ；xià jù wèi rén hái shì wú qíng de hǎo ，wú qíng jí bú huì wéi qíng ér tòng kǔ 。yǐ lǐ yǔ fǎn chèn chū zhè wèi gū niáng sè yì zhī kě ài ，rě rén qíng sī 。zuì hòu liǎng (...)
wǒ suǒ sī niàn de měi rén zài tài shān 。xiǎng zhuī suí （wǒ ）suǒ sī niàn de rén ，dàn tài shān zhī mò jiān xiǎn （zǔ zhǐ wǒ bú dé qīn jìn měi rén ）。cè shēn xiàng dōng wàng yǎn lèi zhān shī le wǒ de yī jīn 。měi rén sòng gěi wǒ jīn cuò dāo ，（wǒ ）yǐ shí me lái bào dá ne ？（wǒ yǒu ）qióng yīng měi yù 。dàn shì dào lù yōu yuǎn shǐ wǒ pái huái bú ān 。wéi hé （wǒ ）zǒng shì bú néng jué niàn ，zǒng shì xīn yì fán luàn ne ？ wǒ suǒ sī niàn de měi rén zài guì lín ，xiǎng zhuī suí （wǒ ）suǒ sī niàn de rén ，dàn xiāng shuǐ shēn bú kě cè （zǔ zhǐ wǒ dào bú le guì lín ）。cè shēn xiàng nán wàng yǎn lèi zhān shī le wǒ de yī jīn 。měi rén sòng gěi wǒ qín láng gān （wǒ ）yǐ shí me lái (...)
qián liǎng jù yǐ yī qīng èr bái ，tū chū le lí huā de tè diǎn 。tā bú yāo yàn ，yě bú qīng kuáng de shén tài ，yòu zài dì sān jù “yī zhū xuě ”lǐ zài cì fù yǔ lí huā yǐ shén yùn ，bìng bǎ yǒng lí huā yǔ zì yǒng jié hé le qǐ lái 。qí shí ，zhè “yī zhū xuě ”zhèng shì shī rén zì jǐ de huà shēn 。yīn wéi sū shì yī shēng zhèng dào zhí háng ，qīng lián jié bái (...)
jīn hào háng qiū ，jì shāng huí lǜ ，tiān qì jiā chù 。ruì yīng huáng jiā ，xiáng kāi shèng dàn ，bǎo lì mián jī zuò 。yáo chí rén zhù ，jun1 tiān lè zòu ，zhàn lù yàn jun1 huán yǔ ，wàn huā fù 、qiān guān jìn zuì ，shèng shì dùn chāo jīn gǔ 。
xiān wēng bú gǎi qīng qīng yǎn ，yī zuì chí liú 。miào mò yín gōu 。tí zuò rén jiān dì yī liú 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

仙翁不改青青眼，一醉迟留。妙墨银钩。题作人间第一流。
况是鸳侣新偕，凤雏才长，占人间欢悦，且尽壶天终夕醉，听取妙歌千阕。待得西风，鹗书飞上，更复青毡物。功成名遂，赤松还伴高洁。

相关赏析

蓬鬓蓬门积恨多，夜阑灯下不停梭。
欻起佐太子，汉王乃复惊。
两下里分飞，急煎煎盼不见雕鞍，呆答孩软弱身已。
我、我、我自鉴戒，似、似、似锦阵里疏狂李太白。将、将、

作者介绍

苏晋 苏晋（676—734），数岁能属文，作《八卦论》。吏部侍郎房颖叔、秘书少监王绍，见而叹曰：“后来之王粲也。”应进士，又举大礼科，皆上第。先天中，累迁中书舍人，崇文馆学士。明皇监国，每有制命，皆晋及贾曾稿定。数进谠言，以父珦年老，乞解职归侍。开元十四年，为吏部侍郎。知选事，多赏拔。终太子左庶子。诗二首。李适之与贺知章、李琎、崔宗之、苏晋、李白、张旭、焦遂，共尊为“饮中八仙”。